พายุใกล้เข้ามา: ภูเขาและบทเพลงแห่งสายฝน
พายุใกล้เข้ามา: ภูเขาและบทเพลงแห่งสายฝน
ภูเขาสูงตระหง่านยืนหยัดอย่างสง่างามมานานหลายศตวรรษ สัมผัสได้ถึงความแข็งแกร่งและมั่นคงที่ท้าทายกาลเวลา พวกเขาได้เผชิญกับฤดูใบไม้ผลิที่สดใสและฤดูหนาวที่ปกคลุมด้วยหิมะมาอย่างยาวนาน ทนทานต่อลมพายุที่โหมกระหน่ำ แต่ในวันนี้ บรรยากาศกลับเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด
ท้องฟ้าเริ่มมืดครึ้ม คลื่นฝนขนาดใหญ่เคลื่อนตัวเข้ามาอย่างช้าๆ ราวกับกำแพงสีเทาเข้มที่ปกคลุมทุกสิ่ง ก่อให้เกิดความรู้สึกถึงความอึดอัดและคาดเดาไม่ได้ อากาศเริ่มหนาแน่นขึ้น มีกลิ่นของโอโซนจางๆ ลอยมาตามลม ซึ่งเป็นสัญญาณบ่งบอกถึงพายุที่กำลังก่อตัว
ความมืดเริ่มแผ่ขยายออกไปอย่างรวดเร็ว คล้ายกับมือที่กำลังยืดยาวเข้าปกคลุมทุกอณูของพื้นที่ ฤดูใบไม้ผลิที่เคยสดใสและสีเขียวชอุ่มเริ่มจางหายไปภายใต้เงามืด ทิวทัศน์ที่เคยมีชีวิตชีวาค่อยๆ จมดิ่งสู่ความเงียบสงบ ราวกับสะท้อนถึงความรู้สึกที่กำลังคุกรุ่นอยู่ในใจ
เสียงลมเริ่มหวีดหวิว แผ่วเบาแต่แฝงไปด้วยพลังที่น่าสะพรึงกลัว ต้นไม้ใหญ่สั่นไหวอย่างช้าๆ ราวกับกำลังเตือนถึงอันตรายที่ใกล้เข้ามา สัตว์ป่าต่างหาที่หลบซ่อนตัวอย่างเร่งรีบ ราวกับรู้ดีว่าพายุร้ายกำลังจะมาถึง
สายฝนเริ่มโปรยปรายลงมาเบาๆ ก่อนจะค่อยๆ ทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ หยดน้ำกระทบพื้นดินและใบไม้ดังเปาะแปะ สร้างเป็นท่วงทำนองที่เศร้าสร้อยและโศกเศร้า พายุฝนโหมกระหน่ำอย่างไม่ปราณี ราวกับธรรมชาติกำลังปลดปล่อยความโกรธเกรี้ยวของตนเอง
ภูเขาที่เคยสงบนิ่งกลับถูกท้าทายด้วยพายุที่โหมกระหน่ำ พวกเขาต้องเผชิญกับความรุนแรงของธรรมชาติอย่างกล้าหาญและอดทน ราวกับเป็นสัญลักษณ์แห่งความแข็งแกร่งและความยืดหยุ่นของชีวิต
ท่ามกลางความวุ่นวายของพายุ สายฝนที่ตกลงมาอย่างหนักเริ่มทำความสะอาดโลก ราวกับเป็นการชำระล้างความสกปรกและความมืดมิดที่เคยปกคลุมอยู่ เมื่อพายุสงบลง ท้องฟ้าจะกลับมาสดใสอีกครั้ง และภูเขาจะยังคงยืนหยัดอย่างสง่างามต่อไป
